Sunday, April 4, 2010

Adikku Banyak Helahnya

Semalam hari sukan sekolah adik aku, SESERI
Jadi adik aku dibenarkan pulang bermalam untuk dua hari satu malam
Disebabkan rindu sangat dengan dia, aku pun mengambil keputusan untuk call dia lepas aku selesai solat Isyak...

Aku: Assalamualaikum adik...adik tengah watpe tu
Adik: Waalaikumsalam (suara berubah jadi suara budak 1 tahun) Dinie baru nak basuh baju
Aku: Dinie basuh sorang2 kat belakang ke
Adik: Takla, mama tak bagi. Mama suruh basuh dalam bilik air. Tula angah taknak teman Dinie basuh baju.
Aku: Er tapi kalau Angah teman Dinie, tu da jadi cerita lain...hehe
Adik: Angah ni...jangan cakap malam-malam camni

Sepi sebentar

Aku: Adik kalah ek lawan badminton dengan SMKAKL ari tu?
Adik: Aah. Kalah teruk. Dinie kena belasah 30-6..
Aku: huahua...buat malu company jek...takpe2...nanti Angah balik nanti adik boleh kalahkan Angah teruk2...sape suruh adik baik sangat bagi diorang menang.
Adik: Tula...ade skali tu Dinie terpukul Iz pulak
Aku: La...orang pukul bulu tangkis tu...bukan pukul partner

Sepi lagi

Aku: Okaylah adik...kacau adik basuh baju pulak
Adik: Rindu Angah (gaya cakap macam taknak letak fon)
Aku: Okaylah adik...
Adik: (Sepi sebentar tapi tetiba dengar adik aku humming nak nyanyi sorang2)
Aku: Woit kenit! Aku call ni guna bil tau...jalan la bil (Apa kau ingat ni cam Skype ke)
Adik: Eh lupa lak Dinie...Ok lah Angah.. Thank you call...
Aku: ?????

Sekian sahaja perbualan yang aku anggap sangat signifikan bersama adik aku..Aku tak peduli kalau orang nak kata apa tapi bagi aku... Adik aku tu sangat lah comel...
Dahla paling baik, sopan santun, lemah lembut, beragama bak kata Haziq dalam Syurga Cinta cukup pakej nya.

Tapi.....

Dia banyak helah sikit...contohnya daripada perbualan pagi tadi

Adik: Angah, Dinie rasa nak demam. Taknak balik sekolah lah
Aku: Banyak la kau punya auta, nak SPM ni kena balik
Adik: Tapi lepas Dinie makan sandwich tiga keping rasa cam dah baik lak demam
Aku: ???????

Dinie Nuruliman!!! Perangainya seindah namanya. Ooo I miss you so much

No comments:

Post a Comment